Dosyalar
Hz. Peygamber ve Çocuk
 

Çarpışmasız Cihad Hac

25 Aralık 2009 Cuma Yazarlar


Âişe (ra) demiştir ki :

-"Ey Allah'ın Rasûlü, kadınlara cihad var mı?" dedim.

 Rasûlullah (sav) şöyle buyurdu :

"Evet, onlara çarpışmasız cihad vardır; hac ve umre!" buyurdular. (İbn Mâce, Menâsik 8)

Hacc, tevhid akidesini Beytullah'ın çevresinden tekbir, tehlil ve telbiye sadalarıyla tüm dünyaya duyurmaktır. Hac, Müslümanların dünya çapında organizasyonlara, büyük kalabalıkları kitleler halinde mukaddes amaçlar peşinde belli hareketlere sevk ederek, belirli kurallar dairesinde icra etme dirâyetine alıştırmaktadır.

Müslüman, iman ve ibâdet hayatı ile çok yönlü, yaygın, sürekli ve gerçek bir cihadı yaşamaktadır. Nitekim, Peygamber Efendimiz, bu hadis-i şerifte hac ve umreyi "çarpışmasız cihad" olarak nitelemektedir. Büyük muhaddis İmam Buhârî'nin rivayetine göre Hz. Aişe:

- Ey Allah'ın Rasûlü (sav), bize göre cihad en faziletli ameldir. Biz kadınlar cihad edemez miyiz? demiş. Rasûlullah (sav) de:

- "Hayır! Siz kadınlar için en faziletli cihad, mebrûr hacdır" buyurmuştur. [1]

Buhârî'nin rivâyetinde "umre"den söz edilmemekte, hac da "mebrûr" (makbul) sıfatıyla vasıflandırılmaktadır. Aynı durum Nesâî'nin rivâyetinde de görülmektedir. [2]

Hz. Peygamber'e ait bu beyân Haccın, cihada denk bir güçlüğünün, dolayısıyla faziletinin bulunduğunu ortaya koymakta ve haccın, cihad niteliği açısından daha farklı ve ayrı bir yerinin bulunduğu; soğuk harbin, propaganda ve kültür savaşının en kapsamlı ve etkili uygulanması ve vasıtası olduğu anlaşılmaktadır.

Bir başka hadisten öğrendiğimize göre, "cihad, din binâsının en üst noktası, zirvesidir. " [3] Hanımlar ise, muhârib sınıf değildir. Onlar için hac (ve umre) ibâdeti cihad yerine kâimdir. Zaten Hac, "çarpışmasız cihad"dır. Kadınların fıtrî ve şer'î durumlarına uygun olan da aslında budur. O halde hadisten, kadınların soğuk harbte önemli görevler üstlenebilecekleri sonucunu çıkarmamız mümkündür. Bir başka ifâde ile, kadınıyla erkeğiyle Müslümanların dünya çapında cihad şans ve sorumluluğuna sahip oldukları açıktır. Nitekim, güçsüzlüğünden ve korkaklığından yakınan bir Müslümana Hz. Peygamber:

-"Güç-kuvvet ve kahramanlık istemeyen cihada, hacca gel, katıl" [4] tavsiyesinde bulunmuştur. Bir başka hadiste de Efendimiz:

-"Hac ve umre, bütün zayıfların, yaşlı, güçsüz, küçük ve kadınların cihadıdır" [5] buyurmuştur. Böylece sevgili Peygamberimiz, fiilen asıl cihada, sıcak harbe iştirak edemeyen toplum kesimlerinin katılabileceği bir tür cihadın mutlaka bulunduğunu ilân etmiş olmaktadır.

Soğuk Harb

Uzun yolculuk, büyük güçlük ve fedakârlıklara katlanarak, tek merkez, tek emir ve komuta altında bir araya gelmek, evrensel çapta iş ve güç birliği yapmak demek olan Hac, İslâm dünyası için fevkalade önemli ve etkili tebliğ imkânıdır. Tebliğ ise, zaten başlı başına bir cihaddır. İmkânlarını zevk ve rahatları için kullanma yolları açıkken, Allah'ın emrine uyarak, mal ve canlarını ortaya koyarak zararsızlık andı içen, şiddet göstermeden heybet arzeden, kaynaşan, şeklî ve fizikî ayrılıklarına rağmen inanç, his ve bağlılıklarını aynı kelimelerle, aynı şekil ve usûllerle ifâde eden bu silâhsız mücahidler ordusu hacılar, imansız yüreklere elbette düşündürücü ve belki de korkutucu mesajlar sunacaklardır. Tüm dünyanın Hac zamanı gözlerini İslâm dünyasına çevirmesi, silâhsız mücahidleri izlemesi boşuna değildir.

Her türlü şerr sembollerine meydan okuma hareketlerini ihtiva eden hacc ibâdeti, müslümanı zararsızlık temel vasfı içinde zararlılara karşı gerekli tedbirleri alma ve hakettikleri cevabı verme yönlerinden tam bir eğitim vasatıdır. İhram ise çarpışmasız cihad erleri, hacıların "Allah'a tazim, yaratıklarına şefkat" esası ve tatbikatının ortak askerî kıyâfetidir.

Ümmeti Yaşamak

Hacc, tevhid akidesini Beytullah'ın çevresinden tekbir, tehlil ve telbiye sadalarıyla tüm dünyaya duyurmaktır. Hac, Müslümanların dünya çapında organizasyonlara, büyük kalabalıkları kitleler halinde mukaddes amaçlar peşinde belli hareketlere sevk ederek, belirli kurallar dairesinde icra etme dirâyetine alıştırmaktadır. Öyle sanıyoruz ki, Haccın doyumsuzluğu, bir kere gidenin bir çok kez gitmek istemesi de işte bu ümmet bütünü içinde ma'şerîleşme, tüm benliğini başkalarıyla paylaşıp geliştirme ve ümmetin mânevî varlığı ve kişiliği içinde dirilmiş olmaktan, bir başka ifâde ile, "ümmeti yaşamak" tan kaynaklanmaktadır. Onun için de derinden etkilemektedir.

Disiplin ve Eğitim

Orduda disiplin, itaat ve fedâkârlık esastır. Silâhlar ve eğitim bu takdirde anlam kazanır. "Çarpışmasız cihad"ın da kendisine has disiplini, uygulaması ve fedâkârlığı vardır. Silâhsızlık ve zararsızlık bu gereklere uyulduğu ölçüde azamet arzedecek ve hacılara itibar kazandıracaktır. Disiplinsizlik ise, ümmetin bozgununun vebalini omuzlarında taşıyacaktır. Bu vebal fevkalade ağırdır.

Sonucun mükemmelliği, yapılacak hazırlık çalışmalarıyla yakından ilgilidir. Önceden alınacak eğitim hiç şüphe yoktur ki bir çok uygulama hatalarını önleyecek ve kazanılacak mânevi zevki ve etkilenmeyi arttıracaktır. Bu yüzden hiç bir sebeple terkedilmemelidir. Nitekim bir hadis-i şerifte; "Gereklerini yerine getirerek Hac eden, müslümanların dilinden ve elinden zarar görmedikleri kişinin geçmiş günahları bağışlanır" [6] buyurulmuştur. Ferdî planda bu mutlu neticeyi sağlayabilmek için eğitime nasıl ihtiyaç varsa, ümmet çapında sağlanacak neticeler için de daha köklü ve yaygın ve yeterli eğitim çalışmalarına ihtiyaç vardır.

Naklen Yayın Gereği

Öte yandan yılda bir kez dünya çapında gerçekleştirilen bu "çarpışmasız cihad"ın, televizyonlar aracılığı ile bütün dünyaya aynı anda naklen yayınlandığı düşünülecek olursa, Haccın nasıl bir "cihad" olduğu iyice ortaya çıkacaktır. Vedâ Hutbesi'nin anlam ve muhtevâsı üzerinde uzmanlarca yapılacak yorumlar eşliğinde gerçekleştirilecek naklen yayınlar, huzur arayan dünya insanlığına İslâm'ın sunduğu huzur ve mutluluk ortamını, hak ve vazife ahengini hatırlatacak ve belki de bir çoklarının kurtuluşuna vesile olacaktır. Zaten "cihad"ın amacı da birilerinin ihyâ ve kurtuluşu değil midir? 


1. Buhârî, Hac 4.

2. bk. Nesâî, Hac 4.

3. bk. Tirmizi, iman 8.

4. Abdurrezzak, el-Musannef, V,7-8. 7. bk. Nesaî, Hacc 4; İbn Mâce, menâsik 8.

5. bk. Nesaî, Hacc 4; İbn Mâce, menâsik 8.

6. Abdurrezzak, el-Musannef, V, 11