Allah Teâlâ Peygamberimiz’i Mekkeli müşrik topluma ilahî davet göreviyle gönderdiği zaman ilk mesaj Allah'ın tek ilah olduğu ve insanların, öldükten sonra dirilip O'nun huzuruna toplanacakları çağrısıydı. Müşrikler putperest olmalarına rağmen Allah’a inanıyorlar fakat dirilişi ve ahiret hayatını reddediyorlardı.

Duada makbul olan ise az sözle çok şey ifade eden ve doğru hedeflere odaklanan ifadeleri bulabilmektir. Ebû Davud'da Hz. Aişe (r.anha)'den rivayet edildiğine göre "Allah'ın Rasûlü; duaların özlü olanlarını sever, diğerlerini bırakırdı."

İdeal olanı ise aslını okurken okuduğumuzu anlayacak şekilde Arapça biliyor olmamızdır elbette.  Bu idealin de âlâsı aslını okurken anlayabiliyor olmamızın yanında güzel bir ses ve makamla okuyabiliyor olmamızdır ki Efendimizin ifadesine göre bu nimete mazhar olan bir kişi başkasına verilen herhangi bir nimeti kendisine verilen bu nimetten üstün görürse Allah'ın yücelttiğini küçültmüş olur.

"Her gün bir cüz okuyarak ayda bir hatim indirmeye ne dersiniz" dediğimizde fazla bulanlar, sahabe için bu konudaki ortalamanın "haftada bir hatim" olduğunu öğrendiklerinde ölümü görünce sıtmaya razı olanların haliyle "biz de ayda bir alalım" diye boyun büküyorlar. Gazalî'ye göre Kur'ân'ı hatmetmenin en güzel şekli, biri geceleri biri de gündüzleri okunmak suretiyle haftada iki hatim yapmaktır.

"Allah'ın evlerinden birinde toplanıp Allah'ın Kitâb'ını okuyan, onu aralarında öğrenip öğreten hiçbir topluluk yoktur ki Allah, onların üzerlerine sekine (huzur) indirmesin, rahmet onları kaplamasın, melekler onları kuşatmasın. Allah onları kendi katındakilerin içinde anmasın!"

Onlara göre Kur'ân içkiyi haram kılmamış, sadece kötü görmüş; kadınların örtünmesi gerekmiyormuş, yalnızca dekolte giymemeleri kastediliyormuş; Kur'ân'da yasaklanan faiz değil, tefecilikmiş... Bütün bu iddiaları ancak bir durumda anlayabiliriz: İslam'ı en doğru şekilde anlamak ve yaşamak için Hz. Peygamberin yolunu izlemek gerektiğini, yani onun sahih sünnetinin bağlayıcılığını reddetmek.