Osmanlı Devleti'nin siyasi ve ekonomik düzenin bozulmaya yüz tuttuğu...

Ramazan, kendisine en büyük sahayı klasik edebiyatımızda “ramazaniye” adlı şiirle açarken nesir dünyasında da azımsanmayacak bir yer tutmuş, Tanzimat sonrasında hatırat, roman, hikâye ve modern öykülerde günümüze kadar varlığını koruyabilmiştir.

Mevlânâ Celâleddin Rûmî Hz. Peygambere candan bağlıdır. Mevlânâ’nın, Hz. Muhammed (sav)’e olan derin sevgi, saygı ve bağlılığı şu nedenlere dayanmaktadır: İsminin ve hatırının büyüklüğü. Üstün,  değerli, saygın ve etkileyici kişiliği. Güzel ahlâkı, ilâhî ihsan ve ikrama nail olması, taşıdığı büyük misyon ve mesajının evrenselliği. 

Klasik Türk edebiyatının en belirgin ve yaygın özelliği, temelinde dinî kültüre yer vermesidir. Bu özellik kullanılan malzeme itibarıyla bütün edebî tür ve şekillere hakim olurken; yalnızca dinî konularda kaleme alınmış binlerce manzume ve dinî konuların terennüm edildiği onlarca tür, edebiyatımızda küçümsenmeyecek bir yere sahiptir.

İnsanın sevgi halesinin odağında Allah sevgisi yer alır. İnsanı olgunlaştırır, onurlu, şerefli ve kamil bir insan haline getirir. 

Pîr-i Türkistan lakabıyla tanınan Hoca Ahmed Yesevî (ö.562/1166), Türk-İslâm kültür ve edebiyatının mümtaz şahsiyetlerinden birisidir. O, ortaya koyduğu fikir ve düşünceleriyle büyük kitleleri etkilemiştir.

İslam inancı, putlaştırılabilecek kimselerin tasvirlerinden şiddetle kaçınmıştır. Bu sebeple, bir kaç asılsız minyatür dışında hiç kimse Rasûlullah'ın resmini çizmeye cesaret edememiştir. 

İslam’ın sanata bakışını doğru algılayıp yorumlayabilmek için önce sanatın ne olduğu konusunda ortak bir karara varmak gerekir. 

Her şehrin bir tarihi vardır. Bu tarih bazen kitaplarda, bazen de o şehrin sonraki nesillere ulaşmış tarihî mirasının içinde yer alır. Yeryüzünde bazı şehirler vardır ki, tarihsel geçmişleri yazılı kültür, abidevi eserlerin yanında insanların gönlünde de daima yaşar.  

İslam dininde resim ve resim yapma, daima tartışılan, yeri tespit edilememiş nazik bir konudur. Bu hassasiyete binaen bütün Müslümanlar Hz. Peygamber’in tasvirini yapmamak ve yapılmaması gerektiği hususunda çok dikkatlidirler. 

Osmanlı teşrifatında Hz. Peygamber'in doğum günü kabul edilen 12 Rebiülevvel'de düzenlenen törenlerin başlangıcı hakkında kesin bilgi yoktur. Bazı vakfiyelerdeki kayıtlardan hareketle bunu Osman Gazi'ye kadar götürenler varsa da genel görüş, bu törenlerin Kanunî Sultan Süleyman döneminden itibaren saray protokolünde yer almaya başladığıdır.

Büyük şairlerimizden Mevlana “Şairlik, peygamberlikten bir cüzdür” diyerek şaire insanlık namına, en büyük ve en ulvi vazifeyi yüklerken, Fuzuli de bu vazifelerin ilimsiz yapılamayacağı hükmüne varmıştır.

Ali Ayçil'in kaleminden na't...

Bir peygamber aşığı olan Kemâl Edîb Kürkçüoğlu, hayatı boyunca tükenmez bir azimle köy köy, şehir şehir gezip uzun yıllar hocalık hizmetinde bulunmuştur.

Ete kemiğe büründüm/ Yunus diye göründüm..