Ricamız üzerine Ramazan'a dair duygularını kaleme alan dostlarımızdan biri de sevgili Ayşe Şebnem Yeşilkaya dostumuz. Ramazan mutluluğumuzu kelebeklerin bahar sevincine, hayır ve hizmet coşkumuzu kelebeklerin çiçekten çiceğe uçuşmasına, incelen ruhlarımızı kelebek zarafetine benzetirken ne yazık sonlarına çabucak geliverdiğimiz bu saadet mevsiminin geçiciliğini de kelebeğin kısacık ömrüne kıyas edivermiş. Bakın ne de güzel yapmış bunu:
"Ramazan ayı ayların içinde en güzeli. Müminleri de kendimi de kelebeklere benzetiyorum. Bir bakıyorsunuz uçuşan kelebekler gibi pır pır ya mukabeleye ya da teravihe uçuyoruz. Pır Pır iftar ve sahur sofralarının hoş sohbetleri. Pır Pır telaşlı hazırlıklar.
Kelebek gibi zarif oluyor herkes. Kimse size bu ayda dokunmuyor, incitmiyor. Siz de kelebek gibi zarif oluyorsunuz hoş görüyle bakıyorsunuz diğer kelebeklere ve onların huzurlu telaşlarına.
Biraz daha vakit olsa diyorsunuz. Her şey ne de güzeldi. Fakat kelebeğin ömrünü uzatamıyorsunuz. Hasretle bir diğer baharı bekliyorsunuz. Yumurtadan çıkacak tırtıl gibi."
