Peygamber Efendimiz’in Miraç gecesi Allah Teâlâ’yı görüp görmediği konusu sahabe döneminden itibaren ihtilaflı bir konudur. Rüyeti kabul etmeyenlerin başında Hz. Aişe ve Abdullah b. Mesut gelmektedir. Rüyeti savunanlar ise görmenin şekli hususunda farklı yorumlar yapmışlardır. Bir kısmı Hz. Peygamber’in Rabbini kalp gözüyle, bir kısmı da beden gözüyle gördüğünü ileri sürmüştür.