İsteklerimiz hayatımızın planını oluşturur. Anlamını kavrayarak, ne istediğimizi bilerek ve düzenli bir şekilde dua etmek, ilahi yardım ve desteği celbetmesine ilaveten bir nevi hayat programı yapmak gibidir. İnsan bir şeye ulaşmak için, laf olsun diye değil de gerçekten inanarak gece gündüz dua ederse Allah'ın yardım ve inayetini kazanır elbet. Ama buna ilaveten, belki de farkına bile varmadan hayatının hedeflerini ve önceliklerini belirlemiş olur. Duada makbul olan ise az sözle çok şey ifade eden ve doğru hedeflere odaklanan ifadeleri bulabilmektir. Ebû Davud'da Hz. Aişe (r.anha)'den rivayet edildiğine göre "Allah'ın Rasûlü; duaların özlü olanlarını sever, diğerlerini bırakırdı." (Riyâzü's-Salihîn, Dua, 1471)
İşte bu vasıfları taşıdığını düşündüğüm abdest dualarına değinmek istiyorum bugün. Günde en az iki-üç kez abdest alıyoruz. Abdest esnasında okunan dualar hakkında Peygamberimiz’den bir rivayet olmamakla beraber selef-i salihîn bu duaları okumuşlar ve eserlerinde de tavsiye etmişlerdir. Bu duaları gün boyu tekrarlamakla ağzımızdan kötü bir sözün çıkmamasını, kıyamet günü yüzümüzün ak olmasını, yüzümüzü kara çıkaracak şeyler yapmamayı, ayaklarımızın sırat-ı müstakimde sabit olmasını, amel defteri sağ eline verilenlerden olmayı istemiş oluyoruz. Tüm bunları her gün defalarca tekrarlayarak gerçek amaçlarımız hakkında bilincimizi pekiştirmiş oluyoruz.
Efendimiz tüm ibadetlerin girişi mahiyetinde olan abdesti özenle yerine getirmemiz durumunda vaad edilen mükâfatı ise şöyle dile getirmiştir:
"Sizden biriniz eksiksiz abdest alır, sonra da ‘Eşhedü en lâilâhe illâllahu vahdehû lâ şerîke leh ve enne Muhammeden abdühû ve Resûlüh’ (= Allah'tan başka ilâh bulunmadığına, Allah'ın tek ve ortaksız olduğuna inanırım. Ve yine Hz. Muhammed'in Allah'ın kulu ve Peygamberi olduğuna inanırım) derse, o kimse için Cennet'in sekiz kapısı da açılır, artık o dilediğinden girer." (Riyâzü's-Salihîn, Abdest, 1036)
