E: Allah'a inandıkları halde ahirete inanmayan insanlara ahireti nasıl anlatmalı ki anlamaları ve inanmaları daha kolay olsun?
F: Aslında gerçek fikrimi söyleyeyim mi? Bana kalırsa insanların çoğu inanmıyor değil, üzerinde düşünmüyor. Ahiret yok"muş gibi" yaşamanın kolaylığına aldanıyor. İdrak etmek istiyor da edemiyor değil. Üzerini kapatmış ve düşünmemeyi tercih etmişler. Çünkü hayatlarının sorumluluğunu üstlenmek istemiyorlar. Diledikleri gibi davranmak, akıllarına eseni yapmak ama sonuçtan da sorumlu tutulmamak istiyorlar. (Kim istemez ki?) Kısacası sorumluluk bilinci yok ve olmasını da istemiyorlar. Bunun nedeni de çok basit; haz eksenli, dürtüsel bir hayat istiyorlar.
E: Bu durumda bizim yapmamız gereken kendileriyle yüzleşmelerini sağlamak. "Niye ahirete inanmaz bir insan? İnanırsa ne olur? İnanmazsa ne olur?" bununla yüzleşmelerini sağlamak lazım.
F: Ruh sağlığı ve kişisel gelişimle alakalı okuduklarımız bize sağlıklı bir hayat kurmanın temel şartının kendi kararlarımızın sorumluluğunu üstlenmek olduğunu söylüyor. Sadece bu noktadan baktığımızda bile İslam'ın anlattığı şekliyle ahiret inancının ruh sağlığımız ve hayat başarımız açısından ne denli önemli olduğu anlaşılabilir. Günümüzün başarıyı kutsayan insanı, belki bu bakış açısına ilgisiz kalmaz.
E: Peki ahiret varsa ve orada biri beni hesaba çekecekse bu hesap neye göre olacak? Kanunsuz suç olur mu?
F: İşte Allah onun için kitaplar gönderiyor, kurallar koyuyor ve diyor ki sizi buna göre hesaba çekeceğim. Fatiha’daki "maliki yevmiddin (din gününün sahibi)" ifadesi bu açıdan çok ilginçtir mesela. Tefsirlere göre "din günü"nden kasıt kıyamet günüdür. Kur'ân'da kıyamet kelimesi de kullanıldığı halde burada "din günü" denmesinden benim anladığım o günün tek kriterinin din olmasıdır. Yani ne asalet, ne makam mevki, ne zekâ, ne güzellik, ne cinsiyet, ne ırk, ne zenginlik… Hiçbir şey o gün insanın değerlendirilmesinde kriter olmayacak. Tek ölçü din olacak.
(Dinin kurallar kısmını (şeriatı) ve onu temsil eden ulemayı kötü; kuralsız din gibi takdim etmeye çalıştıkları tasavvufu cici göstermeye çalışanlara da bu meyanda dikkat edilmeli.)
