A'lâ: Tesbih/Anmak Doymaktır Doymak Yaşamak
A’lâ suresi bayram sevincini yansıtır. Hz. Peygamber’in bayram günlerinde okuduğu bir sure olduğu bilinir. Yani şöyle; Hz. Peygamber, kendi anadilinde olan, çok iyi anladığı, okurken kimbilir neler düşündüğü, düşündürdüğü bu sureyi sevinçli günlerin tadına tat katsın diye okurmuş dostlarına. Çünkü sure Allah’ın sonsuz anlamlılığını veciz ifadelerle kul diline pelesenk ediy...

A'lâ: Baş Koyduğum İş Ne Alâ
Nasıl iş bu? Her yerde bir şey var. Her şeye bir yer var. Her hareketin amacı var. Duruşlar anlamlı. Yönelişler amaçlı. Hep bir yerden bir yere her zerre; anlamsız ve abes, faydasız ve meyvesiz eylem yok. Devinimler, akışlar, inişler, dağılışlar, çözülüşler, gelişler, gidişler, doğmalar, ölmeler… Hepsine ama hepsine anlam var. Anlam boşluğu yok. Görevsizlik yok âlemde. Güneş bir uf...

Tekvir: Dürüldü Sahte Güneşlerim
Üzerime örtüler çekiyorum. Dünyayı giyiniyorum bile isteye. Üşümeye niyetim yok. Çekiniyorum sorgu sualden. Uzak duruyorum cam kırığı sancılardan. Yırtılsın istemem gömleğim. Keyfimi eksiltmeye razı değilim. Sırası değil şimdi bunların. “Hem nasılsa güneş duruyor orada.”  Ayak diretiyorum akışa. İnkâr ediyorum değişimi. Gözümü kapatıyorum ayrılışlara. İsim koymuyorum tükeni...

Tekvir: "Nereye Gidiyorsun?"
Yolun sonunda ne var? Hz. Peygamber’in, O’nunla çağların ötesinden yaptığımız bir sohbetinde “Kıyamet sahnelerini seyretmek istiyorsan/ız Tekvir, İnfitar ve İnşikak isimli surelere bir bak/ın” dediğini hatırlarım. Şimdi Tekvir suresinin satırlarında mukabeleye devam ediyorum. Daha başlarken “Neler oluyor? Hiçbir şey eskisi gibi yerli yerinde değil! Güneş nerde? Ya...

Tebbet: Ellerin Ettiğine Bak
Ellerim, ah ellerim!  Hiç yoktan aldığım. Huzurlarımın göllenme yeri. Sahip olma hevesimin ovası.  Dünyaya tutunma aracım. Avuç avuç sevincim. Ellerimdedir kaderim. Bileğime vuran, parmak uçlarıma taşan hayat nehridir ellerim. Uzanışlarımın adresi. Kavrayışlarımın köşe başı. Tutunma yerim. Varlığımın dal ucu ellerim. İrademin uç dokunuşu yeryüzüne. Elime çizilidir kaderim. Elimin eriş...

Tebbet: Bırak Kin Kendini Yaksın
Sona dayanmış bir düşmanlıkla karşı karşıya isen… Tenden öte düşünsel rengin farklıysa; mesela siyahı tek renk bilenlerden farklı olarak beyazsan ya da beyazı yeryüzünün biricik rengi bilenlere göre karanlık geliyorsa senin güneşin… Kalbin ilahi bir yazgının öz fikrini seçmişse kendine ruhunun giysisi olarak… Ve kaderini gökten alıp yere yaymayı yeğlemişsen… Başkalar...

Fatiha: Aç İçini Rabbine
Dışınday(d)ım ev-ren-in. İçeri girmeye yüzüm olmadı. Olamazdı. Kapı ardında bekletildim uzunca bir süre. Adım sanım bilinmeden. İtibarsız ve şansız. Gereksiz ve faydasız. İçeride varlığı özlenmeyen. Buyur edilmedim bir varlık odasına.  Unutulmuş, unutulduğu da unutulmuş bir şeydim. “Şey” bile değildim aslında. Ev-ren-deyim bugün Varım. “Varım” diyebilecek kadar varım...

Fatiha: Hayatın Aslına Varmak
Hayatın aslına varmak… Hayata ayrıntılarından baktığın zaman her ayrıntı sana kendini tek tek konulmuşcasına sunuyor. Bazen buna sen de inanıyor ve diriliğinin kıpırtıları olan bu ayrıntı odacıklarına ilgini, özverini, zamanını ve emeğini hapsediyorsun. Gözünde büyütüyorsun onu. Fakat onun senin önüne diktiği yalancı tepeyi aştığında; yani sen, ondan arttığında, ona fazla geldiğinde ise y...

Müddessir: Cevherini Posana Hapsetme
Sözünü yükledin özüme. Beni benden fazla etmektir muradın. Ben bende kalamam artık. Kırmak istersin kabuğumu. Sonsuzluk ümidi koydun kalbime. Üzerime çullanan dünya toprağını yarıp çıkma vaktidir şimdi. Beni ümit bilen Sen isen, ben nasıl razı olurum halime. Bendeki cevheri görmek isteyen Sen isen, ben nasıl saklarım kendimi. Can toprağıma yağmur diye düşüyor sözün: “Sen ey içine kapanan&...

Müddessir: Bir Tek O'nun Değerleri Kalsın Hayatında
 “Bir tek Allah/ O’nun değerleri kalsın hayatında.” Hakikatle bağın kopar bazen. Okumayı bırak bir satırı, başa gelen bir olayı, düşünmeye zaman bulamadığın olur. Kesintidesindir duruluklardan, maviliklerden... Fetret. Yaşamın kendisidir. Telaşın ve koşturmacanın, bitmez tükenmez iş-güçlerin, seni elinden eteğinden kendine tutuşturmuş ihtiyaçların, ihtiyacın oburlukları o...

Müzzemmil: Ağırlıklara Veda
Bilmezdim. Haber verdin. Ne çok yüküm varmış! Mecalimi öldüren. Ümitlerimi solduran. Kalbimi ezen. Omuzlarımı çökerten. Heyecanımın katili. Gözlerimi gün ışığına körleştiren. İçimdeki şiirleri susturan. Tebessümlerimi donduran. Ne varsa yüklendiğim. Üzerime çektiğim. Dert diye benimsediğim. Hepsinin haberi geldi. Ah, evet, benmişim o “müzzemmil”.   Bir yağmur dokunuşu hitabın. ...

Müzzemmil: Geceden Hecele Anlamı Hayata Hazırlan
“Geceden hecele anlamı/ hayata hazırlan!”   Bir zaman senin peygamberin kul ve elçi olma sorumluluğunun altında kalacağını sandı. Layıkıyla başaramayacağını düşündü. Endişelerine sarındı.  Kaçmak e saklanmak istedi çekingenliğine de. Allah onu kaldırdı. Dedi ki: “Ey örtülere bürünen insan!  Kalk!” “Örtü”lerinden sıyrıl! Hakikati ertesi günl...
SP Çocuk
Hadis Veritabanı
HSA Dergi
HSA Merkezi
Siyer Radyosu