Sesinde Serin Gül Bahçesi

Sesinde serin gül bahçesi saklı… O gece. Gecenin örtüsünü yırtarcasına inledi Allah'ın Elçisi: "Allaaah!" Ayağı uçuruma kaymış gibi. Teni ateşe değmiş gibi. Kalbine köz düşmüşçesine. Çok az dünyalının duyabildiğini duymuş olmalıydı. Dünya rüyasının gömleği önünden yırtılmıştı. Ayağı k...

Gamze Düştü Vaktin Yanağına

Kendi kuyusunda buz tutmuştu su. Aktığını unutmuş; tortulaşmıştı. Kalbini kendinden sürgüne çıkarmıştı. Göğüne dargındı. Göğsünde katran ağırlıyordu. Suyun sızlandığını bir Bilen vardı. Sıcak bir tebessümün dokunuşla akmaya başlayacaktı. Kendine doğru. Kuyusundan dışarı. Fakat su olduğunu inkâr edenin çamurdan bahaneleri olacaktı. Anlaş...

Rağbetlerin Ertesi Sevmelerin Öncesi

O yakıcı ânın hatırası hâlâ yankılanır kalbimde.  Elimdeki kitaptan bir sayfa açtım. Kısmetimi aramak için… O zarif hadis çıktı: “Kişi sevdiği ile beraberdir.” Sevindim. Açıklamaya yeltendim. Derin bir nefes aldım. Tam ağzımı açmak üzereydim ki gelen soruyla duraksadım: “Hocam, bunu anlamak için kitaba ...

Örtünün Altında Söz Sancısı

“Tozlu bir aynaya uğrarsa yüzün, utandırma aynayı, tozları da aşağılama” dedi iç sesim. “Al kalbini, taşlara tut. Tozları çağır yüzüne. Onlar da ayna arar kendine.” Aynadır insan. Kendi gözlerinin aynasına döküyor kendimi. Kederli bir mahcubiyetin yükü var üzerinde. Ne hayatından kaçabiliyor ne öl...

Söz Kesilmektir Kur(b)an

"Ve Biz her ümmet için kurban kesmeyi bir ibadet kıldık, bu vesileyle O'nun kendilerine rızık olarak verdiği hayvanlar üzerine Allah'ın ismini ansınlar. Bakın, ilâhınız tek bir İlah'tır; o halde yalnız O'na teslim olun! Ve O'na yürekten boyun eğenleri müjdele!" (Hacc, 34) Kurbanı sadece eyleme indirgeyenlere, eylemi de magazinleştirenlere bir çift söz...

Varaka'nın Kalbinden Mirastır "Keşke"lerin Cümlesi

Terazi sarsıldı. Kefe ağdı. Sessizliğin göğsüne Söz düştü. Kalbin odacıklarına ateşli telaşlar taştı. Sessizliğin yatağına maviler aktı. Dünyanın kıyısına göklü tebessüm vurdu. Sıcacık. Yakın. Saydam. İncitmeyen. Tül edalı. Sözün sıcağı buzdan kılıçlara dokundu. Dal uçlarında rüzgâr kıpırtısı başladı. Söz&uu...

"Sözün Kalbi Sende Duracak"

Omuzlarındaki yük taşınır gibi değil.  Varlıktan daha ağır. Yokluk dehşetinden daha acılı. Var-yok arasından daha keskin bir bıçak sırtı. Hayat memat meselesi olmaktan öte bir çelişki. Düşerse, düşmesine son yok. Yükselirse, yüksekliğine had yok… İki ihtimal var. Hira'da yaşadıkları ya doğru ya yanılgı. Yanılgıysa, her şeyini yitirecek. Var...

Sözün Göğü İniyor Şehre

Halinden memnun şehir. İşler yolunda. Sorgulayan yok şehirlileri. O lacak olan bu; öyle sanıyor herkes. Olacağı kadar her şey; öyle görüyor çoğunluk. "Böyle gelmiş, böyle gider." Çeperini zorlamadan akıyor uğultular. İtirazsızlık hükmediyor her köşeye. Gri bir suskunluk bulaşmış duvarlara. Kendi içine kıvrılıyor hayat. Alışkanlığa d&oum...

Karanlıktan Kaçış

Elçi'nin dağdan inişi, insanın kendini aşması için oldu. İnsanın kendini açması için… Kendini kendine perde yapmaya meyilli insan. Kendine güneşi haram edercesine. Kendini karanlığa sonsuz mahkûm edercesine. Kendi kara(n)lığını aydınlık diye övercesine… Öylesine aldanarak ki karanlıktan kaçmak yerine, karanlığa kaçarcası...

Dağ Ko(r)kusu

Dağdan endişeyle indi. Adımları ağır sorumluluğu taşırken zorlanıyordu. Omuzlarındaki emanetin ağırlığı dizlerinde derman bırakmamıştı. “Yoksa ben mecnun mu oldum?” tereddüdü, dayanılmaz bir bıçak sırtı acısıydı. Ne yöne baktıysa, o vardı: Söz. Sözün kanatları bütün yönleri, bütün ufukları kapatıyordu. Son Dağ'ın yolcusu, b...

Son Dağdan Dönüş

"İkra" düştü insanlığın nasibine. Eğildi rahmet dünyanın vefasız yüzüne. Yağmurlu vakitler başladı ve vakitsiz yağmurların sevinciyle sevindi insan. Rabbinin insandan ümitli olduğuna dair haber indi dağın kalbine. Yüzü yerde kalmış insanlığın yüzü "anlam göğü"ne çağrıldı. Kalbin kıblesi kuruldu Hira'da. Mihrabını buldu hasre...

Yürüyüşün Kalp Sesleri

Ki bu garip sığınmacının ağırlayanı Rabbi oldu. “Her şeyi yoktan yaratan” Rabbi. “İnsanı ilgi ve alakadan yaratan” Rabbi… “Hiç sebepsiz veren, hiç yoktan lütfeden” Kerimler Kerim’i. Muhammed-i Emin (sav) muhacir oldu, ağırlayanların en güzeli ise âlemlerin Rabbi. Söz'ün Sahibi… "Oku!" dediğinde Cebrai...